قدرمو مي دوني يه روز
قدرمو مي دوني يه روز
روزي كه كسي سراغت نمي گيره
يه روزي مي دوني كه من كيو چي بودم
روزي كه از نبودنم غصه ات مي گيره
باشه خوبم از كنارت ساده مي رم
با وجود اينكه مي دونم مي ميرم
به خدا قدرمو مي دوني يه روزي
روزي كه از تو جدا مي شه مسيرم
قدرمو مي دوني يه روز
يادم ميفتي شب و روز
صدام تو گوشت مي پيچه
مث يه آهه سينه سوز
حسرت يك لحظه نگام
دلتنگ مي شي بدجور برام
اون روزا دور نيست به خدا
حتي به خوابت نمي يام
يه روزي قدرمو مي دوني كه ديره
اسم من از توي لحظه هات نمي ره
ديگه نيستم اون شباي پر ستاره
وقتي كه دلت بهونمو مي گيره
اما اون روزا خدا كنه نباشي
نشنوم از رفتن من غصه دار شي
من ميبينم اون شبايي رو كه ديگه
واسه گريه شونه هامو كم مياري
فردا با ماست
يه دل مي گه نشم عاشق كس
يه دل مي گه ميميرم بي نفس
يه دل مي گه برمو يه دلم مي گه خو كن به قفس
يه دل ميگه پره رنگ و رياس
يه دل ميگه اينا روياي ماس
يه دل ميگه برمويه دلم ميگه فردا با ماس
يه دل ميگه پر از عشقم هنوز
يه دل مي گه كه بساز و بسوز
سر كن بي فروغ
خو كن به دروغ
اين عمر دوروز
يك بوم دو هوا خسته م به خدا
نمي خوام و بخوام بشم از تو جدا
روياي عزيز ترديد وگريز
بي عشق نمي تونم به خدا
سلطان قلبم بي تو سرابم
آلوده ي فكر ناجور و ترديد
برگردو از من عشقي بنا كن
كانون روحم به عشق تو لرزيد
ديگه نمي تونم
دورم از تو اما با تو لحظه ها رو زنده هستم
بازم از تو پرم از تو واسه تو روياي خستم
خوب ديروز با تو هر روز از تو با خدا مي خونم
تو خيالت توي حالت باز توي كما مي مونم
تا وقتي كنارمي مي دونم
تا وقتي بهارمي مي تونم
ديگه طاقت دوريتو ندارم
ديگه نمي تونم
غربت لحظه ي خسته
راه خنده هامو بسته
كمر گيتار عشقم
زير بار غم شكسته
شب ليدام ساكت و سدر
حسرت شب خالي از درد
تا كه دق نكرده رويا
تو رو جون لحظه برگرد
برگرد برگرد
نرو
نروتو هم مث من نمي توني دووم بياري
تو هم مث من تو غصه كم مياري نرو
آه نرو
نرو تو هم مي پوسي مي ميري بي من
نرو
تو هم طاعون غم مي گيري اي من نرو
تو كه مي دوني من بي تو تو بي من يعني حسرت
تو كه مي دوني بي جواب مي مونه عشقو عادت
تو كه مي دوني كم مي شم
تو كه مي دوني كم مي شي
تو كه مي دوني هم آغوش غم مي شي
نرو
بري جواب روزاتوچي ميدي ؟
حرفاي مارو تو گوش كي مي گي ؟
تو مي دوني توي اين بچه بازي
من و تو هردوبازنده ي بازي
نرو كه رفتنت صلاح ما نيست
ببين جدايي تو نگاه ما نيست
نرو نذار بگن عشق يعني حسرت
نذار كه اين تمنا بشه نفرت
وايسا دنيا
من ديگه خسته شدم بس كه چشام بارونيه
پس دلم تا كي فضاي غصه رو مهمونيه
من ديگه بسه برام تحمل اين همه غم
بسه جنگ بي ثمر براي هر زيادو كم
وقتي فايده اي نداره غصه خوردن واسه چي
واسه عشقاي تو خالي ساده مردن واسه چي
نمي خوام چوب حراجي رو به قلبم بزنم
نمي خوام گناه بي عشقي بيفته گردنم
نه خوهي دراماده شم
و خم اين جاده شم
واسه آتيش همه يه هيزم آماده شم
يا يه موجود كم و خاليو پر افاده شم
وايسا دنيا وايسا دنيا من مي خوام پياده شم
همه حرف خوب مي زنن اما كي خوبه اين وسط
بد و خوبش به شما
ما كه رسيديم ته خط
قربونت برم خدا چقد غريبي رو زمين
آره دنيا ما نخواستيم دلو با خودت نبين
اين همه چرخيدي و چرخوندي ، آخرش چي شد ؟
اون بليط شانس دائم بگو قسمت كي شد ؟
همه درويش ، همه عارف ، جاي عاشق پس كجاس ؟
اين همه طلسمو ورد جاي خوش دعا كجاس ؟
هدر شدم
به پاي تو هدر شدم
يه عمره در به در شدم
هميشه در سفر شدم
حالا مياي ميگي برو
هم سوختمو ساختم برات
آبرومو ريختم به پات
شدم دليدل خنده هات
حالا مياي ميگي برو
نازك تر از گل نشنيدي
به عشق پاكم خنديدي
حرفاتو كاش مي فهميدي
حق من از عشق اين نبود
نفس بودي نه يك هوس
هيچكي نبود تو بودي بس
سهم من از تو خاطره س
حالا مياي مي گي برو
محض رضاي عاشقي
برو ولي نگو كه من
برنده برگشتم آخه
بهت مي خندن خوب من
آخه هنوزم بعضيا
راست و دروغو مي دونن
يه عده عاشق حيله رو
از توي چشمات مي خونن
گذاشتي عاشقت بشم
بعد بري تنهام بذاري
خوب كه خراب تو شدم
بگي كه دوسم نداري
سرم تو كارم بود و بس
گفتم ستاره نمي خواي
گفتي كه از ماه اومدي
شايد يه فرصت ديگه
پيش خودم دل بستمو
بهش نگفتم حرفمو
حتي نگاه عاشقش
باز نشكست طلسممو
خواستم بگم هر چي كه هست
مهر سكوتم نشكست
بغضي گلومو باز گرفت
من كم شدم اون ننشست
راستش زبونم بند اومد
بختك رو واژه سايه كرد
رفت و خلأ منو گرفت
من موندمو سكوت و درد
هر چي تو فكرم بود نبود
خالي شدم از كلمه
خواستم كه راحتم كنه
خسته شدم يه عالمه
شايد يه لحظه ي ديگه
فرصت عاشقي بشه
دوباره يك شانس ديگه
شانس شقايقي باشه
شايد يه جايي فرصتي
لحظه مجالمون بده
گفتني رو بايد بگم
گريه اگه امون بده
كم نشو
واسه ما هميشه زود دير مي شه لحظه
بودن و نبودني كه كاش بيرزه
همتي كن پاي اين سقف شكسته
نگو اين سقوط آخر راتو بسته
كم نشو تو وحشت باغي كه سوخته
سكه ي خندتو كي به غم فروخته
نگو تقدير ما صد تا گره داره
قحطيه تو رو نذار پاي ستاره
نوبت ما كه مي شه دير مي شه لحظه زنجير مي شه لحظه
به خدا دو روز دنيا به بديهاش نمي ارزه
گريه كن براي عاشقانه ديدن
قد بكش شوق پريدن تو با من
واسه ما هميشه زود دير مي شه لحظه
كاري كن نفس كشيدنت بيرزه
بي خداحافظ
به همين سادگي رفتي
بي خداحافظ عزيزم
سهم تو شد روز تازه
به همين سادگي كم شد
عمر گلبوته تو دستم
گله از نيست مي دونم
خودم اينو از تو خواستم
به جون ستاره هامون
تو عزيز تر از چشامي
هر جا هستي خوب و خوش باش
تا ابد بغش صدامي
تو رو محض لحظه هامون
نشه باورت يه وقتي
كه دوست ندارم اينو
به خدا گفتم به سختي
من اگه دوست نداشتم
پاي غمهات نمي موندم
واست اين همه ترانه
از ته دل نمي خوندم
اگه گفتم برو خوبم
واسه اين بود كه مي ديدم
داري آب مي شي مي ميري
اينو از همه شنيدم
دارم از دوريت مي ميرم
تا كنار من نسوزي
از دلم نمي ري عمرم
نفسامي كه هنوزي
تو رو محض خيره هامون
كه نفس نفس خدا شد
از همون لحظه كه رفتي
روحم از تنم جدا شد
تو كه تنها نمي موني
من تنها رو دعا كن
خاطراتمو نگه دار
اما دستامورها كن
دست تو اول عشقه
بسپارش به آخرين مرد
مردي كه پشت يه ديوار
واسه چشمات گريه مي كرد
چاره ندارم
مي دونم برات عجيبه
اين همه اصرارو خواهش
اين همه خواستن دستات بدون حتي نوازش
مي دونم كه خنده داره واسه تو گريه و دردم
مي گذري از منو مي ري اما باز من بر مي گردم
مي دونم برات عجيبه من با اون همه غرورم
پيش همه ي بديهات چه جوري بازم صبورم
مي دونم واست سواله كه چرا پيشت حقيرم
دور مي شي من ونبيني باز سراغتو مي گيرم
مي دوني چرا هميشه من بدهكار تو مي شم
وقتي نيستي هم يه جوري با خيالت راضي مي شم
مي دوني واسه چي از تو بد مي بينمو مي خندم
تا نبيني گريه هامو هر دو چشمامو مي بندم
چاره اي ز اين ندارم آخه خون شدي تو رگهام
مي ميرم اگه نباشي بي تو من بدجوري تنهام
مي دونم يه روز مي فهمي روزي كه دنيا رو گشتي
من چه جوري تو رو خواستم تو چه جور ازم گذشتي
خدا رو دوس دارم
خدا رو مي خوام نه واسه اينكه ازش چيزي بخوام
خدا رو مي خوام نه واسه مشكل و حل غصه هام
خدا رو دوس دارم نه .واسه ي جهنمو بهشت
خدا رو دوس دارم ولي نه واسه ي زيبا و زشت
خدا رو مي خوام نه واسه خودم كه باشم يا برم
خدا رو مي خوام نه واسه روزاي تلخ آخرم
خدا رو مي خوام نه واسه سكه و سكو يا مقام
خدا رو مي خوام كه فقط تو رو نگه داره برام
خدا رو دوس دارم واسه اينكه تو رو بهم داده
خدا رو دوس دارم چون عاشق بودنو يادم داده
خدا رو دوس دارم چون عاشقا رو خيلي دوس داره
خدا رو دوس دارم چون عاشقو تنها نمي ذاره
خدا رو دوس دارم واسه اينكه حواسش با منه
خدا رو دوس دارم آخه هميشه لبخند مي زنه
خدا رو دوس دارم واسه اينكه منو تو باهميم
خدا رو دوس دارم كه مي دونه ما عاشق هميم
ممنونم
بده دستاتو به من تا باورم شه پيشمي
مي دونم خوب مي دوني تو تار و پود و ريشمي
تو كه از دنيا گذشتي واسه يه خنده ي من
چرا من نگذرم از يه پوست و خون به اسم تن
تو خيالمم نبود دوباره عاشقي كنم
ممنونم اجازه دادي با تو زندگي كنم
نمي دونم چي بگم
كه باورت شه جونمي
توي اين كابوس درد روياي مهربوني
مي دوني با تو
پرم از شعرو ستاره
مني دوني بي تو
لحظه حرمتي نداره
مي دوني در تو
اين خدا بوده كه تونسته گل عشقو بكاره
وقتي حتي پيشمي دلم برات تنگ مي شه باز
عشق تو تو لحظه هام حادثه سازو قصه ساز
به جون خودت كه بي تو از نفس هم سير ميشم
نمي دونم چي ميشه بدجوري گوشه گير مي شم
ممنونم كه بچه بازيهامو طاقت مي كني
هر چه قد بد مي شم اما تو نجابت ميكني
هر كجاي دنيا باشم با مني و در مني
نگران حال و روزم بيشتر از خود مني
بغض چشمات
عشق تازه حرف تازه منوتو كه شب درازه
هيچكي مثل ما نفهميد تو دل اين شب يه رازه
من يه نيمه از تو بودم تو يه نيمه از خود من
بين ما فاصله افتاد دل منو تو رو شكستن
بغض نكن كه بغض چشمات
شعله ميندازه به جونم
با خيالت گر مي گيره
بند بند استخونم
اسم رمز شب ستاره س
بودنامون تا دوباره س
شبا كه دلتنگ جنونيم
ستاره بازيمون بهانس
ما براي عاشقيمون يه زبون تازه داريم
دوريم اما تو يه ساعت چشمامونو هم مي ذاريم
تو رو دارمو ندارم بودني به رنگ يك حواب
دلخوشم حتي به رويا غنچه ي نجيب مهتاب
از تو لبريزمو بي تو خالي از حتي خود من
هر جا هستي هر جا مي ري عاشقانه ها باهاتن
نا زير سايه ي عشقيم خيره خيره ا خود شوق
بي تفاوت به نگاه دشمن عاشق بي ذوق
بغض نكن كه بغض چشمات
شعله ميندازه به جونم
با خيالت گر مي گيره
بند بند استخونم
اسم رمز شب ستاره س
بودنامون تا دوباره س
شبا كه دلتنگ جنونيم
ستاره بازيمون بهانس
هيچ جا بندر نابو
هر جا رفتم هر جا امدي هر كجا نگاه مكه
ذره اي از آشنايي واجون و دل صدا مكه
هر جا دنيا كه رفتم اومدي كه جاي مه نهه
اگر چه دنياشون قشنگه ولي دنياي مه نهه
آخرش خوب امدنست كه ديريا آخر نابو
هيچ كسي بندري و هيچ جا بندر نابو
جلويل خوسي بي بي بوي خاك و عود و گشته
سر رو پا بپ كه وا كليون خسته رو گفاره نشسته
فصل گارزنگي و انبا خوش خوشون هيش و شروند
سوز شعر خالو قنبر كه دل و جون شبرشته
تو اگه خوب يا بدي خاك تو سرمه چشمومن
هر كه و هر جا بشم اسم تو ورد لومن
همه جوني اي دنيا به يه گوشت نارست
بندرم رو خو مچرخون از اي چوك بي كست
آخرش خوب امدنست كه ديريا آخر نابو
هيچ كسي بندري و هيچ جا بندر نابو